Met diep zwarte ogen zag zij mij aan die stilte van die grauwe herfstnacht Geen ster scheen in de hemel te staan ik huilde zacht, daar ik aan jou dacht In ijzige stilte woekerde een woord; die toezegging jou nooit te vergeten Ik riep je, en wachtte op je antwoord jij die altijd in mijn hart had gezeten Met roestige woorden wees je mij af…

Het kon allemaal zo mooi zijn. Wij met ons tweeën, samen genietend. Samen lachen, samen de wereld ontdekken. Onschuldig zouden wij ons leven samen voortzetten. Samen zouden wij ons donkere pad belichten. Geïnteresseerd en nieuwsgierig, kwamen wij ten einde. Angst, stond ons geluk in de weg!…

De wind die huilde en ik deed mee op die ene dag waarop jij mij verliet Waarom je met mij stopte, geen idee jij strohalm, mijn laatste grasspriet De maan schreide en ik even droef op ‘t moment dat ik daar wat stond Jij, die ons verleden zomaar begroef, staarde wat schuchter naar de grond De nacht weende en ik even zacht mijn wereld werd…

Elodie, ik kende de kleur van je dagen niet was die oranje, paars of zwart? Ze zijn ooit rozerood geweest zoals die van mij, eens ze werden zwarter dan zwart, inktzwart toen ik getuige was en je mij ten afscheid "schat" noemde…

De hemel huilde.. hij had verdriet en tja, hij huilde tranen met tuiten Harde wind huilde ‘t treurigst lied ik weende tussen druppels, buiten De hemel schreide..van pure pijn hij was van god en mens verlaten Grauwe luchten voor zonneschijn op dat bankje, waar wij ooit zaten De hemel weende, al heel die dag ik kon dat in mijn innerlijk horen…

Ze kwam even buurten, zoals wel meer, maar zei toen, ach zet je even neer, 'k moet je wat vertellen, staande gaat dat niet, hij heeft me zwanger gemaakt alvorens hij me verliet, wat moet ik nou? We gingen zitten en ik dacht na, heel even maar en zei toen tegen haar, pak je spullen, je gerei en alles wat je bezit, kom maar gewoon…

Gisteren werd ik wakker De zon op mijn ramen Ver weg de kwetterende vogels De warmte van mijn bed Mijn eerste gedachten zijn bij jou Hoe jij je klaar maakt voor een nieuwe dag Wanneer zal ik je weer zien? Mijn hartslag omhoog Vanmorgen werd ik wakker Een koude rilling……het is fris Druilerig en donker Wegduikend onder de dekens denk ik…

Wat geweest is was in het verleden We leven nu in het heden Je ex is je ex met een goede reden Je hebt elkaar lief gehad in het verleden Mooie en slechte herinneringen er door verkregen Je bent uit elkaar gegaan met een reden Dat moet je nooit vergeten Wat ooit was dat was Je hebt liefde samen gehad Je hebt de liefde verloren Er was…

Hoe ver moet je gaan een twee drie maal Hoe vaak niet zo bedoeld het een gezegd, het ander gedaan Hoe vaak beloofd om het weer niet na te komen Hoe lang laat ik met me sollen Ben ik nou echt zo dom…

Jij bent degene die niet ziet, ik gaf me over aan jouw angsten voor het donker red mij niet. Geef niet als je alleen kunt geven wat niet van jezelf is En houdt me ook niet klein Kwets me niet met zogenaamd fatsoen van de ‘’ gewone’’ mensen Van wie jij zegt dat ze je niet zullen begrijpen Ik vraag niet om je mening Of schuldbewuste eerlijkheid…

We zijn alweer een tijd alleen sinds jij en ik uit 't zicht verdween En zoals het ooit begon is nu een ondergaande zon Ik vraag me af hoe jij het ziet zo alleen met je verdriet of blijdschap...hoe het dan ook zij Het zal er niet meer zijn, dat wij om elkaar lachen, maar ook huilen of om samen te gaan schuilen als het regent dat het giet…

Ik voel pijn, verdriet en haat Weer iemand die mij van binnen raakt Ik had jou mijn hart gegeven Maar niet om hem weer te breken Ik had hem al in angst gegeven Jou de macht over mijn hart gegeven In de hoop dat jij de laatste was in mijn leven Maar toch heb jij gekozen om mijn hart te breken Terwijl ik in het begin jou een duidelijke keuze had…

De schemering vergleed tot nacht een nacht met enkel donker zwart ‘t Leven had louter droef gebracht dat zich ook vestigde in mijn hart De nacht bevroor van eigen koud wijl wind gleed door ‘t naakte riet Voor mij leek zij ’t mooiste goud goud, dat gehuld bleek in verdriet De maan keek over wolken heen edoch trok zich direct weer terug…

Je deed me pijn Wilde mij straffen Voor wat niet ging Voor jou en mij De koek was op Ten dode opgeschreven Jij was getuige Je was erbij Het moest kapot En ik moest bloeden Voor elke traan Door jou verspild Op het laatst Wist jij het zeker Dat ik dit alles Had gewild Maar lief Denk je nu echt Dat het mijn keus is Om kapot te gaan…

Het begon als vrienden Toen ging het naar beste Daarna werd het meer Ik was gelukkig Maar het mocht niet Mijn stemmetje verjoeg je weer Je beloften van vrienden blijven Daar niets van gemerkt Vriendschap verdreven door liefde Vind je dat zelf niet erg?…

Denk je nog weleens aan ons? Met of zonder glimlach Ik hoop dat je gelukkig bent Dank dat zij weer contact mag opnemen Met mij gaat het goed Sinds Jenny in mijn leven kwam Denk je nog weleens aan ons? Ik hoop dat je je goed voelt Ik hoop dat je gelukkig bent Alles wat toen misging Zoveel pijn in ons hart Toch wou ik dat je er nog was…

Soms kijk ik naar je foto van nu Jouw ogen raken me nog altijd Diep van binnen Waar angst regeerde voel ik nu de spijt Het spijt me dat ik niet verder met je wilde, jou ineens liet staan 'k had te weinig vertrouwen in mezelf en jou Uit angst ben ik gegaan Heb daarna steeds verkeerd gekozen en denk vaker terug aan jou en mij…

Ik werd verstoten ja, weggegooid omdat ik niet voldeed maar jij zult je stoten, na mijn beraad ben ik het, die jou meed gaf ik niet voldoende liefde, was ik niet jouw zalige geliefde?…

Ik zie, Wat jij kan zijn. En jij, Jij bent wie je altijd was. Ik heb het geprobeerd, Lang genoeg. Ik heb je de laatste kans, Vaak genoeg gegeven. Wat rest mij nog, Behalve op te geven. Het zal nog even duren, Voor ik je kan vergeten. Want nog altijd, Zie ik, Wat jij kan zijn. En jij, Jij bent wie je altijd was.…

Bij elke scheiding zijn misverstanden, ook al nemen ze zich voor, We doen niks om de kinderen te kwetsen, nee, daar gaan ze voor. Oh hoe prachtig is dat voornemen, hoe schitterend het verhaal Ze gingen uit elkaar en wat volgde was verbaal Niet om aan te horen! Ze schold, dat het een lieve lust was, hoewel dat woord hier echt niet…