ons geweten speelde parten
nu is het stil
en al wat ik verwachtte
was benéé mijn trots
een gil
kwam al te plots
en ik begreep
en gij bekwam
ter late ure
toen de nacht
als een deken u bezwoer
en ik u raapte
van de vloer
waar u te neder was gedaald
wij hebben elkander
nooit bezeten
al klinkt bezit
als een nood in het koren
doch wij schoven en leunden
met en op ons geweten
Geplaatst in de categorie: spijt