Hartenkreten

hartenkreet (nr. 20.726):

weerzien op 't strand

de wind breekt door de lucht en dreigt
met scherpe dorens; smarten drijven
zwepend golvend prikkelen huid
en zij kust liefdevol mijn adem
misleidt bedroefde ogen

mijn lippen openen zich en proeven zand
al voel ik zoekend vingers in mijn haar
het weerzien werpt een mantel om ons heen
en laat mij knielen zodat zij mij zich geven kan
… en ik mezelf vergeten.