Hartenkreten

hartenkreet (nr. 21.229):

hoe lief ik jou

reeds denk ik me verloren
wegvloeiend uit het leven
kan niet ontkomen
aan ’t altijd brandend verlangen
eindeloos wachtend op
verlossing door uitslaande vlammen

ik lief je, begeer
verteer, vergloei
en los me op in hete as
blijf als wat stof
tot de volgende kus
mijn zinnen overspoelt

en heb ‘k mij in de hand
- jou ontzegd -
met zon die warm op mij schijnt
ben jij het toch die mij verlicht
in dit hartstochtelijke spel
een op en af van hunkering en passie
vervulling van de heetste dromen
val ik in ’t diepste van mezelf

en sterf ik in ’t ultiem komen.