Hartenkreten

hartenkreet (nr. 21.278):

oud strijder

speels en bedaard schrijf ik jouw geest,
in ieder lied dat mijn hart verlaat.
ik schrijf alle dingen die ik aan jou lief heb,
maar voor iedere symfonie waar ik jou in voel
krijg ik een stilte terug...

...waarin ik verdwijn

vroom en bedeesd schilder ik jouw gelaat
in iedere wolk die te zien is.
alle dingen die ik aan jou lief heb
maar voor iedere wolk waar ik jou in zie,
krijg ik een schaduw terug...

...waarin ik verdwijn

Hard en toegewijd bestorm ik iedere berg,
waarop ik hoop jou te vinden.
Maar voor iedere berg waar ik je hoop te zien,
krijg ik een leegte terug...

...waarin ik verdwijn

Geduldig en gerust wacht ik op een bus,
dichtend in de meest door elkaar heen lopende verzen
openend naar alles voor wat ik aan jou liefheb.
Voor ieder gedicht dat ik je toewijd,
word mijn hart geopend.

Waarin ik verdwijn

maar na...
al die stilte,
al dat duister,
al dat geraas,
al die expressie

ben ik

verlaten
koud
uitgeput
leeg

hier speelt mijn pen in strofes,
zonder regels met gevoel een tekst bijelkaar,
woorden arrangerend op volgorde zo chaotisch
net als de liefde in mijn hart,
ze maken een haag van rozenstruiken...
...rozen voor jou.
maar ik krijg er een muur van doorns voor terug.

waar ik na weken lang langs lopen steeds een gat vind,
om door heen te kunnen praten tot dat weer is dicht gegroeid...

..waar achter ik verdwijn.

Waar jij weet...
dat ik ik blijf schrijven
blijf schilderen
blijf stormen
blijf dichten
blijf dwalen

omdat ik je lief heb...
Wie je ook mag zijn...