Hartenkreten

hartenkreet (nr. 21.802):

zomeravond in een haven

meeuwen knopen tapijten
uit lachen en nevelsluiers
liggen vermoeid op de pier
terwijl de geur van hete koffie
nog door steegjes drijft

aan flessenpost hangt zeeluigaren
en de bakstenen van de mansardestad
kleuren rood als een roestige dag

de zweetnaad tussen horizon en zee
is lekgeslagen en laat de zonnestralen
diep oranje in de haven uitlopen.