elke dag wat klein geluk
sterrenvuur valt op het water
windscheef als regen
in stilte van de nacht
plots het zingen van een accordeon
haar adem onder jouw huid
met schoenen in je hand
geen vragen meer
en ook geen einde
stroomopwaarts dansen
kersenbloesems
’t wordt lente in de twijgen
tussen het donker van nacht
en het blauw van de morgen
vindt zich geluk
nog klein
en schijnbaar zo nietig
als viel er een wimper in het gras
nat van wat blije tranen.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 16 april 2008
Geplaatst in de categorie: liefde