voor jou heb ik mij
‘s nachts ben ik rijk en verzwegen liggen woorden
bij mij (mijn eenzaamheid verwarmt ze) nietige lijven
die vlijen zich omhullen mij ‘s nachts (dat is maan
dat is licht of klank op mijn huid) hun strelende
tongen bewandelen mij (zij komen van buiten naar binnen
over mijn lippen) dringen onaangekondigd in mij
(mijn mond wordt droog) de holtes verstoppend versteken
zij zich diep in de afgrond van de strot in de kelen
reden is ‘t strelen het ademen wordt stil (is stilte)
’s nachts ben ik rijk tot de dag komt (verstild)
mijn woorden lopen weg (als het licht wordt) die tedere
woorden verlaten mij veranderen zich in de keuken
in de ochtend (voor jou) heb ik boter, honing en brood
en mij.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 18 april 2008
hotmail.comGeplaatst in de categorie: liefde
liefde 3.0 met 5 stemmen 
1.085
1.085
Geef je reactie op deze inzending:
Kleine kanttekening, waarom steeds die woorden tussen haakjes? Dit leest verwarrend, misschien heeft u er een bedoeling mee gehad, maar zelf zou ik die haakjes weglaten en zeker in een gedicht.