Dat het mag rusten voorbij de troost

de tijd verkleurt ons hart
heb je niet alles onder controle
langzaam breken beelden

gesproken woorden
vervagen meer en meer
is voorbij de laatste post
blijft het verleden zwijgen

als ik terug denk aan hoe jij was
het samen lachen, samen huilen
samen waren we sterk

vliegen dagen de tijd voorbij
blijft dit vooralsnog onvolledig
kon je het maar vasthouden

dat het mag rusten voorbij de troost
in gesponnen draden
rusten woorden als stille dauw
waar het verleden zwijgt…

verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 13 stemmen 643