Hartenkreten

hartenkreet (nr. 26.528):

ook liefde spaart je niet

jouw oceanisch groen is zoetste wijn:
jij gloeit elk ruw tot een fluweel – in jou verzonken
valt men geloof ik als van jou bedronken
op ’t einde zelfs in zachtere gesteen;

schijn is niet helder; helder dat is schijn
jij hoeft mijn rotsenmond niet te verwarmen:
’t verwelkte bladgoud in je armen
kan nooit de prijs voor alles, alles zijn

hou op, wees stil: ik wil niet willen willen
jij kust voor niets en ik ben al verloren
in ’t wrakkig ijs opdat je mij bewaart;

wees stil en kijk: hoe donker scherpe riffen gloren
in wateren die geheimvol diep de riemen storen
zelfs in het lieven word je niets bespaard.