Ul(in)timiteit
De reis naar het ultieme
niemand weet hoe lang dat kan duren.
Een weg met mooie ontdekkingen,
sprankels en onbreekbare muren.
Euforie, verdriet, trots, zwakheid,
plezier alles passeert de revue.
Je wilt niks dan weer alles,
hoe dan ook je leeft continue.
Ademnood je voelt je verstikt
of staat juist op de top van de berg.
Invloeden van buitenaf belemmeren
en gaan door been en merg.
En toch onderweg open staan voor
alles wat mooi is of zou kunnen zijn.
Durven leven dwars door herkenbaarheid
tegenover schone schijn.
(Her)kennen we onszelf in
en door de ogen van die ander,
dat is de grote vraag.
Openstellen voor al het mooie
kan morgen maar ook vandaag.
Geplaatst in de categorie: individu