Voor oma.

Lieve oma,

U bent nu 9 jaar dood.
Maar ik weet het nog als de dag van gisteren.
Samen naar de treinen met auto´s kijken.
En elke mooie auto wou u hebben.
Elke keer als ik bij u was, moest ik Bambi kijken.
Ik denk dat ik hem wel 100x gezien heb.
Ik had ook een speelgoedkeuken van u gekregen.
Daar was ik zo blij mee.
Zelfs zo blij dat ik voor u ging koken.
De vieste dingen gingen er in.
Maar u vond het lekker.
En ik was zo trots als een pauw.
Ja oma, die mooie dingen weet ik nog goed.
Die vervelende dingen ook nog wel, maar die wil ik vergeten.
Ik wil vergeten hoe veel pijn en verdriet u had.
Ik vind het zo erg dat u met zo veel pijn moest gaan.
U had zo veel pijn.
En dat allemaal door die stomme kanker!
Als ik verdrietig ben denk ik:
Ze heeft nu geen pijn meer.
Nu is ze gelukkig.
Maar u moest niet dood zijn.
Ik wou u zo graag beter leren kennen.
Ook al was ik nog zo klein,
ik begreep heel goed: oma is er niet meer.
Ik had nog zo veel vragen.
Nog zoveel dromen.
Ik droom altijd dat ik met de trein naar u kwam.
Dan dacht ik:
Jes, eindelijk vakantie.
Alleen met de trein naar mijn lieve oma toe.
Gezellig samen shoppen.
Of andere leuke dingen doen.
Maar die dromen blijven dromen.
Het kan geen werkelijkheid worden.
Want u bent er alleen nog maar in m'n hart.
En ik heb die mooie herinneringen nog.

oma herinneringen kanker

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 1.916