Liefde is...
Eikel!
trut!
toen
nu
haar
hem...
uw bekentenis loopt,
want mijn vragen blijven haten,
tot de hagelwitte lijnen
mijn contouren vervormen,
door mens en wij onteerd
ik prik zonder naalden
door hoofd en blik verdoofd
en de kleur van liefde
gitzwart rood
kapot zullen ze verklaren
op momenten dat ik mijmerend
benaderen wil
en moeizaam uit het
harnas viel
want wie als ik slechts kwetst
en door het puin
scherven versteven geluk hervind
verdraagt niet langer de warmte
van plan b, op mijn kille vlees
en sla me neer in dit aards verlangen
tot het groeiend leed
ook mijn hoop ontroofd
en laat me zachtjes vallen
hoe het een en ander wordt gevoeld
en slechts de doffe blik regeert
men noemt het: dood door friendly fire,
en de vrucht van liefdevol haten
geen ander,
keer op keer
Geplaatst in de categorie: liefde