Een ogenblik van geluk
Die bladstille avond
in het tanende licht
van de nazomer
dook ze op uit het niets
schitterde in mijn ogen
even maar…
heel even…
Toch scheen het mij toe
als was het moment
dat ik haar aura omhelsde
haar glimlach mijn hart verrukte
even intens zalig
als eeuwigheden van tijd
melkwegen van schoonheid
Geplaatst in de categorie: liefde
Liefde 3.0 met 8 stemmen 
821
821
Geef je reactie op deze inzending: