en zo

verglijdt het leven
achter stappen
die weer klinken
in de stilte van mijn geest

dromen die
illusies waren
die intens vergeefs
in al ons voelen spaarden

weg

in pijn
en smart verstorven

en zo
verglijdt het leven

als een leegte die niet kiest
die alleen in houden
van zichzelf verliest
zomaar, ongemerkt

weg

en al wat dan nog rest
zijn de scherven die getuigen
die niet buigen en slechts zijn
als een voelbaar stuk verloren

als verlangen
in de pijn

-

liefdesverdriet eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 1.363