Hartenkreten

hartenkreet (nr. 32.001):

Regenboog

Zachte kleur zwijgt voor even
wijl haar kistje wordt vervoerd
‘t Abrupt einde aan haar leven
‘t bloempje, leek onaangeroerd

Donkere wolken, zonnestralen
geen houdt zich de ogen droog
Een jong leven vol van idealen
glijdt weg over deze regenboog

Zware stilten en trage stappen,
ergens krast een torenuil, rauw
Zuchten die velen ontsnappen;
tranen, gedroogd met de mouw

Zachte kleur zwijgt thans even
voor dit lief meisje in haar kist
Had haar vertrouwen gegeven
en zich in hem vreselijk vergist