BINDINGSANGST
Ergens in het eenzaam wachtte zij
wellicht tot iemand haar zag zitten
Ze weende, niemand houdt van mij
niemand laat ik mijn hof omspitten
Ergens in het eenzaam schreide zij
altijd alleen staan doet immers pijn
Iedereen meende, zij is best heel blij
innerlijk was zij ‘t huilmeisje klein
Ergens in ‘t eenzaam verlangde zij
naar een lief die haar altijd begreep
Haar wens was echter één kwellerij
want eertijds hield haar in de greep
Ergens in het eenzaam wachtte zij
ooit in ‘t verleden werd zij bezeerd
Jaren vulden zich met haar geschrei
nadat ze in haar jeugd was onteerd
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl/
Schrijver: Ton Rijkers, 9 februari 2011
Geplaatst in de categorie: verdriet