schuilen.....
Mag ik dan even huilen en bij je zijn
om te schuilen, ik ben nu zó kwetsbaar,
zó klein geworden door jouw
leugens, je ontrouw je fantasie én
mijn dromen, dat we ooit samen zouden komen en
blijven ,één hart in twee lijven.
Ik keek jou in je donkerste tijden in je ziel,
zag je lijden,
en hoe zwaar het mij ook viel
ik wachtte, tijden, geduldig en in gedachten
jouw zorgen delend en je lijf
zacht strelend om je te laten voelen,
en beleven, de warmte helend,
om opnieuw te leven en jezelf weer te kunnen geven.
Mijn liefde is voor altijd, mijn Lief, streel nu mijn
onrustig, angstig kloppend hart
totdat zij genezen is van deze smart.
Geplaatst in de categorie: liefde