TERUGBLIK
Levensoverdenking is een moeras
zonder eind. Een lichte nevel glijdt
ongehinderd over het natte gras
om dán mist te zijn - voor korte tijd.
Kon je maar die klein berken
laten groeien tot reuzenbomen,
dat groepje grauwe struiken bewerken
tot een tuin - mooier dan je dromen...
In de poelen drijven blaadjes, traag _
maar geen mens of dier kan ze grijpen.
Zwijgende kikkers zwemmen gestaag,
galmen later als orgelpijpen!
Ver, ver weg, achterin het moeras
is een rotseiland, dat de mist bedwingt;
daar is steeds zon. Onsterfelijk gewas
groeit op zijn stenen: jeugdherinnering!
Geplaatst in de categorie: tijd