Hartenkreten

hartenkreet (nr. 34.625):

HET TEGEMOET ZIEN VAN DE DOOD.

Een ieder beseft in zijn leven
hoe ras heen gaat zijn leven,
dat eenmaal hij niet meer
zal zijn. - Maar wanneer?
Voor een ieder is de dood
weer altijd een toch zo groot,
ja, zelfs onoverwinnelijk mysterie.

Zovelen zien het als alles
afgedaan, diepe slaap. Weg alles!
Hoopvoller mensen verwachten
te vinden weldra achter
de poort, immer gesloten,
een nimmer eindigend welzijn.
Hoe is het zijn na het het bekende zijn?

Voor wie verwacht een zijn
in leven na de dood, bewustzijn
of zelfs een geheel onbewustzijn:
het is een afwachten in kalme
moedige berusting geheel.
Elk mens moet overgeven zoveel...
En evenzeer afwachten zoveel...

Voor een ieder is het opzien
tegen de dood een spanning
vol angst en niet te overzien.
Moge een ieder steevast bouwen
op hetgeen hij achter de poort,
ontsloten, hoopt te vinden in vertrouwen.
Zo is de overgang naar de eeuwigheid
een gebeuren van kalme berusting.