DAT ENE PLEKJE

Wat hem het liefste was,
was dat ene stukje grond
Midden in ’t groene gras
als niets de stilte schond

Wat zijn fijn plekje was,
was waar hij stilte vond
Met goed geknoopte das
verzorgde hij zijn wond

Wat hem ’t mooist was,
was ‘t steen dat er stond
Met erbij dat plaatje glas
dat hij zijn vrouw vond

Wat hem het liefste was,
was de plek die verbond
In een urn rustte haar as
daar zij haar einde vond

Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl/

Schrijver: Ton Rijkers, 20 juli 2011

schatrijkzeelandnet.nl

Biografie van deze schrijver

Verdriet Verwerking Overlijden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 1.483