Hartenkreten

hartenkreet (nr. 35.364):

Eenzaamheid.

Ik voel me eenzaam en alleen
en wil geen mensen om me heen..
Laat mij maar even gaan.
Even de stilte om me heen.
Dan kan ik het weer aan.
Ik wil weer verder gaan.
En genieten van het leven.
Dat zal me weer vreugde geven.
Ik hoop dat me dat is gegund,
En dat je zo weer verder kunt.

Schrijver: Maria Voerman, 7 oktober 2011

l.voerman1

home.nl

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

eenzaam

alleen

leven

3.9 met 12 stemmen

765

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

nicoline, 13 jaar geleden

En zo stuit ik via het zoeken naar mijn eigen gevoel in woorden, weer, opnieuw... op jouw gedicht hier, zelfs deze foto had ik zojuist al zelf uitgezocht omdat deze mij zo aansprak, 't is mijn eigen moeder, genen die zij doorgeeft in mij, een nieuw leven die het hier blijkbaar zoals haar, even exact hetzelfde beleven...

Nicoline, 14 jaar geleden

Mooi geschreven gedicht over gewenste eenzaamheid, op z'n tijd.....zo herkenbaar. Talent, groeit in de stilte....Opladen om weer te kunnen geven.

hans nusink, 14 jaar geleden

Ik kan alleen maar stil zijn

Fari HS, 14 jaar geleden

Heel vredig en nostalgisch verwoord. Ik wens jou alle nodige kracht in het leven met mensen om jou heen die met lantaarns je pad verlicht houden.

quicksilver, 14 jaar geleden

hopelijk is je dat gegund, mooi herkenbaar verwoord..

Gabriëla Mommers, 14 jaar geleden

Herkenbaar. Mooi beschreven.

J.de Groot, 14 jaar geleden

Ja, stapje voor stapje moet het lukken...,
blijven proberen.

Ingrid V, 14 jaar geleden

Mooi verwoord;Het even tot jezelf komen,als alleen om daarna weer positief open te staan voor alles in het leven om je heen.

astridv, 14 jaar geleden

Wanneer de stilte kracht schenkt, is alleen niet eenzaam meer, mooi verwoord!

Geef je reactie op deze inzending: