Ronddobberen

Der komt geen einde aan
Althans niet in mijn zicht
Geen grond waar je kunt staan
Geen balans, geen evenwicht
Geen reddingslijn, geen baken
Zelfs geen teken aan de wand
Ik verslap niet, ik moet waken
Al heb het zelf niet in de hand
Het valt altijd zo tegen
Nooit eens een keertje mee
Mijn lot is rond te dobberen
Alleen op volle zee

Zie ook: http://gedichtenmetspeelsgemak.wordpress.com/

Schrijver: Hookie
Inzender: Henk Hoek, 3 november 2011

henkhoek41hotmail.com

relatie sleur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 311