"LICHTJES BRANDEN VOOR DE DODEN"
Als we lichtjes branden voor de doden
licht veel 'licht' op, in ons gemoed
in onze hoofden, harten en zielen
wie goed doet, die goed ontmoet
alleen en ook 'één' met z'n allen
in het donker, maar ook in 't licht
beseft ons, ook wij zijn aller zielen
en aan doden ben je iets verplicht
soms wat langer, soms wat korter
stil te staan, bij wat was en is
want wat is, dat kan je voelen
en dat is missen, das niet mis
herinnering aan toen, aan vroeger
verzacht andere levenszorgen, noden
heelt de wond, de kloof, de tijd
als we lichtjes branden voor de doden.
Dit gedicht draag ik op aan Mevr. C. (Corrie) de F.
en de heer L (Leen) P. beiden te Vijfhuizen, die hun levenspartner dit jaar verloren; het is geinspireerd op de traditionele lichtjesavond op Zorgvlied, Amsterdam op de namiddag/avond van 24 december
Zie ook: http://www.janjacobkrediet.eu
Schrijver: Jean Fermate
Inzender: Jan Jacob Krediet, 13 december 2011
Geplaatst in de categorie: actualiteit