inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.342):

Mooie Aarde.

Heb ik getroost waar ik kon
Meegeleefd in gure weders en zon.

Wie echt niets had, toch wat gegeven.
Zonder korst brood kan niemand leven.

Huilende kleutertjes gesust
Demente bejaarden oprecht gekust.

Geduld is niet mijn sterkste kant
'k Doe hard mijn best, zet me eventjes stil aan de kant.

Aandachtig luisteren naar diep verdriet, het is van belang
Een schouderklopje, een knuffel en die ander wordt minder bang.

Elk mens is uniek en ik laat ieder in zijn waarde
Dan wordt ze mooier, onze aarde.

Schrijver: sweetje, 5 maart 2012


Geplaatst in de categorie: emoties

4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 393

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Marijke Vos, 13 jaar geleden
Jullie weten niet half hoe jullie ons opbeuren...geweldig dat dit kan, zomaar via de computer, zo wordt dit alles door ons ten goede gebruikt...een prachtig gedicht vol hoop!
Han Messie, 13 jaar geleden
Een gedicht, dat een ieder laat voelen wat zijn sterke kanten en zijn beperkingen zijn, wanneer hij naar voren moet komen, wanneer zich terugtrekken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)