inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.487):

GEBORGENHEID

Een zuigeling
ligt op de hem vertrouwde schoot
gaat telkens langzaam omhoog
valt weer met een lichte smak
drukkende buikpijn plaagt voortdurend
windvlagen en spattend water
doen zijn tere huid schrijnend beven

huilen om bescherming brengt zegen
die keel krijgt alle kracht!
't geliefde beertje komt kroelen
bezield door 't ijle muziekdoosje
eindelijk tevreden inslapen...
de buitenwereld mag dreigen

dankbaar streelt moeder haar kwetsbare kind
kijkt vanuit de reddingsboot
over de troosteloze zee
ziet hun machtige stoomschip zinken.

Schrijver: Han Messie, 31 maart 2012


Geplaatst in de categorie: liefde

3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 367

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marijke Vos
Datum:
22 april 2012
Wat ontzettend mooi geschreven Han.
Ik weet gewoon waarom dit gedicht mij zo ontroert....nog meer in de figuurlijke zin dan in de letterlijke.....erg mooi dit.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)