Eenzaamheid
Eenzaamheid is onuitgenodigd gekomen
zomaar in mijn waken en dromen
hij heeft zijn jas uitgedaan
en zich gezeteld in mijn lichaam
genesteld in elke traan
die ik zo nu en dan pleng
in de hoop dat hij weg zal gaan
verankerd in mijn ziel
laat hij zich niet verjagen
zelfs niet op zonnige dagen
het staat buiten kijf
zo moet ik met hem leven
zonder hem in mijn lijf
is mij eerst écht de eenzaamheid gegeven.
Zie ook: http://www.literairdichter.nl
Schrijver: Alexander Peters, 6 april 2012
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid