Het molecuul
Er zweefde een stofje door mijn vertrek
Ik vernam het toen een zonnestraal er op landde
De aantrekkingskracht liet het gaan bij verstek
Totdat het op een meubelstuk strandde
toevallig deed het mij denken aan de aarde
in een baan door het immense heelal
alle stofjes die het lang geleden vergaarde
en die werden gevormd tot een grote bal
alles wat wij vandaag kunnen delven
gemaakt van dit stofje, zo klein en zo teer
de gebouwen en kerken met al hun gewelven
hebben hun oorsprong in het stof van weleer
stilstaand bij dit grote gegeven
zie ik het patroon zo vast omlijnd
dit stofje is een ode aan al het leven
voordat het in de stofzuiger verdwijnt
Geplaatst in de categorie: algemeen