STERVELING
Terwijl de laatste lucht verdwijnt
roert mijn stem zich nog eenmaal
Eenmaal kom ik nu nog overeind
wijl ik luister naar het eindsignaal
Terwijl de laatste lucht verdwijnt
prevelt mijn stem het zacht gebed
Van de duisternis, die ondermijnt
wijl ik lig te sterven op mijn bed
Terwijl de laatste lucht verdwijnt
zucht mijn stem bij ‘t einde zacht
Heel alleen moet ik ’t laatste eind
wijl in de verte licht op mij wacht
Terwijl de laatste lucht verdwijnt
roert mijn stem zich nog eenmaal
Ik voel: Mijn weg is vastomlijnd
tot ‘t punt van ‘t hemelse onthaal
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 28 september 2012
Geplaatst in de categorie: overlijden