MASKER VAN DE DAG
Pas ’s avonds legde zij haar masker af
pas als zij in ‘t dromen vluchten mocht
Geheel haar bestaan ervoer zij als straf
daar ze eeuwig tegen ’t eenzaam vocht
Pas wanneer niemand ‘t meer kon zien
vertelde de spiegel wie ze werkelijk was
Een bedroefd meisje, van haast veertien
en dus niet dit leukste meisje uit de klas
Pas wanneer ‘t donker over haar gleed;
zelfs pas..nadat haar deur gesloten was
Gutsten er rivieren van verdriet en leed
In het diepe duister, dáár huilde zij pas
Pas wanneer ze nèt niet ingeslapen was
lag er geen masker over ‘t droef gezicht
Dan werd zij de eenzaamste van de klas
een kwetsbaar meisje zonder evenwicht
Pas wanneer ‘t volledig stil was in huis
overstroomden haar grote golven smart
Pas dàn sjouwde zij haar zwaarste kruis
pas als het stil was, dàn huilde haar hart
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 20 oktober 2012
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid