bij het luisteren naar muziek
M ijn diepste demonen draven op
U it de voorgoed verdrongen vergeetput
Z onder zeelucht zonder zoetwater
I n verschrompeling na verdriet van eerder
E n wilder en woester dan weleer
K omen ze opniew aan de oppervlakte
I s muziek dan mijn verraadster als
S oms mijn innerlijke ik bovenpiep
M isschien ... wel, misschien ... niet
I n mijn ondoorgrondbare diepten rijt ze
J apen in de korst van mijn wonden open, maar
N aadloos sterft een demon voorgoed af
Z e is misschien mijn vijandige vriendin die
I k nooit had willen leren kennen
E n toch ongewild nodig heb , om te
L eren leven zoals ik ben
-
I s muziek dan mijn Gabriël of Lucifer
G een van beide wint bij mij het duel
H et is een steeds groeiende vete
E en titanenstrijd tussen achilleshiel en elexir waarbij
I n het diepste van mijn innerlijkheid
D e sterkste steeds duidelijker wordt
Geplaatst in de categorie: individu