inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 39.602):

TREIN

Daverend schoot de trein voorbij
uur na uur elke dag alsmaar weer
Die trein, hij stopte nooit voor mij
desondanks hoopte ik ‘t elke keer

Denderend sneed één stuk metaal
als een kogel langs de stille nacht
Met eigen ritme, in zijn eigen taal
sprak hij dat hij mij had verwacht

Woedend hortte ‘t staal langs mij
krijsend nodigde zijn ijzer mij uit
Voor het laatst schoot hij voorbij
met die, zo angstaanjagende, fluit

Donderend botste ‘t ijzer voorbij
ik hoorde dat nochtans niet meer;
Want dit maal stopte hij voor mij
voor de eerste- èn de laatste keer


Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl

Schrijver: Ton Rijkers, 23 april 2013


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 401

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gedichtenlady
Datum:
7 juni 2014
Prachtig Ton!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)