VEROVERD, EEN VROEGE VALENTIJN
Toen ooit onze wegen samenvloeiden;
bij ons twee de liefde zich openbaarde
Bleek ‘t dat we sedertdien opbloeiden
daar ik in haar ‘t allerliefste ontwaarde
Twee stel ogen boorden zich in elkaar
alsof plots van herkenning sprake was
Herkenning dat was het toch, blijkbaar
gezien de liefde die ik in haar ogen las
Lang kastanjebruin haar in een vlecht
in het zonlicht werd het prachtig rood
Zeg ik mooi, dan heb ik niets miszegd
en tja, ik was niet de enige die genoot
Omstreeks een jaar later was ’t zover
ze beloofde mij haar oneindige trouw
Ik sprak je bent zo ongelooflijk, Exter
daarom word jij gewoon..mijn vrouw
__________________________
De meisjesnaam van mijn lief is: Exter
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 13 februari 2014
Geplaatst in de categorie: liefde