De branding breekt
Het buldert als de branding breekt
Het zand zuigt waar ik sta
Dan glijdt het water glinsterend weg
De branding achterna
Het blauwe open watervlak
Zo nieuw en toch zo oud
Het ademt golvend op en neer
Is met zichzelf vertrouwd
Ik geef het eb het oude mee
Al mijn versteend getob
En rustig neemt de zee het aan
Het water neemt het op
Ik laat met elke golf
De kramp uit al mijn kreukels gaan
En leeg en open ga ik weg
Het heeft mij goed gedaan
Zie ook: http://www.addframes.com/Hannekevanalmelo
Schrijver: Hanneke van Almelo, 19 november 2014
Geplaatst in de categorie: natuur
Soms ben ik bang dat de keuze voor een vast metrum en rijmschema voor sommige lezers een te strak keurslijf is. Met dit gedicht begon ik vrij, maar al gauw zag ik er vanzelf metrum en rijm in komen. Toen heb ik me er maar bij neergelegd. Suggesties?