Jouw blauw-dooraderde hand.
Ach, hoe strekte je eens je blauw-dooraderde kleine hand naar me uit en hoe zei je: "Ge bent m'n kind."
In een houten doosje bewaar ik sinds jaar en dag een lok van je zachte, grijze haar, die ik voorzichtig heb afgeknipt toen je, buiten bewustzijn, op je stervensuur wachtte.
Op die foto uit 1951 sta je als meisje in een vlinderachtige jurk naast de man die mijn vader zou worden,
alsof je bescherming bij hem zoekt.
Je zou mijn moeder worden en je hand naar me uitstrekken: je kleine, blauw-dooraderde hand.
... Herinnering aan mijn moeder ...
Schrijver: I. Broeckx, 4 mei 2015Geplaatst in de categorie: afscheid