Hartenkreten

hartenkreet (nr. 45.269):

Handelsgeest

De grote haven.
Daar waar al eeuwen alles af en aan wordt gevoerd.
Daar vliegen geen zwarte raven,
maar wel witte meeuwen die schreeuwen
en zweven boven wat er zo even vast is gesnoerd.
Maar vooral naar wat er naast valt,
wordt haarscherp geloerd.
Op de brede kade van basalt,
waarvan de zijde door het water
al sinds tijden wordt beroerd
en uit China,
het land van de reizende koperen ploert.

Op de brede kade van basalt,
steken huizenhoge kranen hun geraamte af tegen een hemels blauwe,
of juist grauwe lucht.
Hadden zij spieren, dan waren ze gebald
en maakte hen geducht qua tegenstand.
Maar met takels en lieren,
is het dat de hijskraan zachtjes zucht,
zodra de lading krachtig met haar
lippen het grijs cement aan wal een welkom kust.

Grote schuiten lopen binnen.
Kolen, cokes en koffiebonen,
zo gek kun je ‘t niet verzinnen,
maar het moet wel de moeite lonen,
Valt er goed garen van te spinnen?
Varen ze de haven binnen,
gaan er briefjes op de post
naar liefjes en gezinnen
wat in de kantlijn klost.

Het is er net een mierennest,
alles navigeert maar door elkaar,
maar mieren die doen goed hun best,
zij tillen tien keer zichzelf zo zwaar!