inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 45.945):

Braamtakken

Ik houd mijn verdriet diep in mij verborgen
als een kluwen stekelige braamtakken
Ik huil niet, ik snik niet, ik klaag niet
Ik moet loslaten
maar blijf haken aan de doorns van mijn verdriet
zodat ze me verscheuren
en ik ineenkrimp van pijn
Ik kijk niet naar binnen
want daar wil ik niet zijn
Ik probeer niets te ontwarren
Wil niks tegenkomen of vinden

En langzaam maar zeker
ebt mijn verdriet weg
Wat overblijft, is een doffe pijn
van verlies en leegte
En daarmee kan ik leven,
echt....!

Schrijver: Amber Vermeulen, 31 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 302

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Annemarjo
Datum:
17 november 2015
Braamtakken kunnen echt gemeen pijn doen.
Maar de bramen eraan zijn meestal heerlijk.
Naam:
Ton Rijkers
Datum:
1 november 2015
Dat dit gedicht rechtstreeks uit je hart komt, is duidelijk te merken. Mij trof het al toen ik de sfeer aanduidende titel zag..


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)