Hartenkreten

hartenkreet (nr. 46.671):

van groeiende naar bloeiende

met de vermoeidheid achter de rug
en 't verdriet en rouw van jaren
kom ik mezelf hard tegen en ik sla terug
net zo lang, tot ik kom tot bedaren

wie verlost mij van de pijn
om nog van de wrijvingen te zwijgen
zit ik in bepaalde verwikkelingen
wie had ooit gedacht dat 't zo zou zijn

weg met de wanen, weg met de tranen
weg met 't diepe verdriet dat ik draag
ik wil me weer vrij en gelukkig voelen
ik wil verlost zijn van deze plaag

het lijkt wel een vloek die er voor zorgt
dat ik me niet meer zorgenloos voel
of noem 't een soort van menselijkheid
met volwassener worden als doel