Alle inzendingen over groeiende

Toen: hield ik niet meteen van je, dat begon iets later, iets na " toen", kriebels in mijn buik, maar nog steeds denkend aan neen: geen flater, niet toegeven. Langzaam maar zeker, ging ik op je bouwen, belangrijker nog, vertrouwen, want dat was ik heel erg kwijt. Nu, zovele jaren later, zeg ik het hardop, niet bang meer…

Hé, marhaba Goedendag Het leven is feest, van Mekka tot Jeruzalem Dat het kán Vredestichters Samen vochten Gewapend, met gezag Na wederzijdse terreur Dat het mág Twee geloven Zonder kussen maar met groeiend respect Tijd ontknoopt' de verwarring Ongeloof (Geen duivel tussen...)…

met de vermoeidheid achter de rug en 't verdriet en rouw van jaren kom ik mezelf hard tegen en ik sla terug net zo lang, tot ik kom tot bedaren wie verlost mij van de pijn om nog van de wrijvingen te zwijgen zit ik in bepaalde verwikkelingen wie had ooit gedacht dat 't zo zou zijn weg met de wanen, weg met de tranen weg met 't diepe…

" zei Schild, een iet verlegen, "Ik noem het: Sterrenregen en groeiend, groeiend gras."…

Kindje in wording groeiend in je mama's buik jij bent ons kleinkind.…

In groeiende balans met bloeiende krachten. Vergane gedachten ontstane levenskans.…

Verlangen naar jou groeiende zoekende weg komt goed met leven…

met jou nestelt het leven is een feestje als ouder groeiend je ontdekt dat het leven leven is het leven is een feestje dan zich in jaren groeiend maakt tot wie en wat jij bent het leven is een feestje dat je genieten moet met vrienden om je heen het leven is een feestje waarvoor vandaag voor jou wij slingers en ballonnen hangen…

- voor dennis mens ben je - uit liefde geboren - steeds groter groeiend door en met wat je eet wat je ziet wat je hoort wat je leert wat je voelt wat je doet mens ben je - uit liefde geboren - steeds groter groeiend door de liefde van anderen voor jou door de liefde van jou voor de ander steeds groter groeiend word je gevormd…

In het verleden werd ik, lerend en groeiend, anders dan zij. In het nu ben ik, groots denkend, in wezen klein In de toekomst word ik slechts een herinnering in hun beeld van mijn zijn.…

Loom telt de boerin haar oogst kijkt uit over het dampend land het zweet in de aarde, constant de zorg om het groeiend gewas Dankbaar om wat is en was keert zij zich krakend om Nog steeds vermoedt zij vaag dezelfde boerderij, achtergelaten tussen de bomen na het avondeten de lezing en het gebed om regen geen antwoord op haar vraag Zij…

Hoe ouder, zegt Andries, hoe ’k meer begin te malen En krijg mijn wijfje lief, zo ’t schijnt, hoe langs hoe meer. Ik wenste menig maal, de Duivel mocht ze halen, Nu wens ik z’ alle daag bij onze Lieve Heer.…

donker is nog het gordijn naar het licht maar toch geluiden van mijn kippen of nabije hond kleuren de bevalling van de dag dit is rust na slapen stilte balanceren tussen zwart en wit nog niets moet zo luister ik nog in mijzelve zie langzaam de contouren van de geboorte het beeld van de dagelijkse schepping omrand met groeiend…

ik raap de nog groene druiven door hagel gevallen op het mos ontrukt aan stramme ranken nog eer zij bloeiden lieten zij de schepper los ik waak bij een stervende mus te pletter gevlogen tegen beton een ongewenste dodelijke kus door een opgebouwde dode muur die van natuurlijk mededogen niet weten kon zo…

ik liep de scala in waar zelfs roezemoes de welluidende kleur waar maakte van groener groeiend gras er was geen begin omdat men nooit geëindigd was geen laatst akkoord of een verdwaalde noot die de strijkstok zomaar losgelaten had hier was muziek in de speeltuin van klanken zelfs de banken zaten zacht omdat kaatsende kanten…

Groeiend tot ons voedsel, het brood. Geoogst, gemalen graan. Het leven uit zwart geploegde naakte akkers.…

Terwijl de smid het ijzer lustig zwaait, kijkt hij blij naar zachtgroene hellingen: glooiende wouden en weiden omringen heel zijn leven, waarin de verte ronddraait. De rappe stem van hamer en aambeeld waait over de heuvels om mee te zingen met roepende bomen, danst in kringen onder jong avondrood, dat lokkend laait. Traag verzinkt het lied…

Als ik zo om me heen kijk naar volwassen mensen begrijp ik niets van hun gedrag, degenen die ik hoog had ingeschat blijken zo anders dan ik eerst vermoedde. Wat zit er achter achterdocht en woede, waarom verdenkt men mij van iets waarvan ik in de verste verte niets vermoeden kon, waarom draaien volwassenen soms als een boomblad om. Zelfs…

de economie groeit de akker dor en dorstig uitgebloeid de tijd is koud en ik wil het verwarmen met een lied schrijven bij 't knapperend hout van maagdelijke maanden, de regen van goud de geur van bloemen en kruid het vrijende paartje, de bruidegom en bruid maar het licht, het licht is schemerig als een gedicht vurig de vlammen voor je…

Het weerbarstig struikgewas. De pet hoog op de bezwete kop passeer ik het venster zie ik in de spiegel van het glas mijn vader. Labeur op de Hodonkse Akkeren in de vallei van de Werbeekse Nete zeventig jaar geleden.…

alleen in de zon de vlakte zonder branding een sterk visioen misschien een luchtspiegeling groeiend verlangen naar water stikkend in het koude zand zonder later…

Onvermoeibaar, trok zij verder, met een grenzeloos vertrouwen, nooit van rusten nog gehoord, groeiende vechtlust zorgde ervoor dat zij het eindpunt haalde, op zichzelf.…

Bankbazen hebben de Cyberguerillastrijd Zwaar onderschat Groeiend in slagkracht en Sofisticatiegraad Leggen zij straks nog Heel Nederland plat…

Onder nazomergloed trilt de weide in de weide trillen de gloeiende bloemen in mijn ogen de gloeiende bloemen een gloeiende bloem een groeiende bloem zoem zoem loeiende bloem groeiende bloeiende ogenbloem in de bloem zoem zoem wil ik zijn zoem zoem in de zuchtende…

jij en ik niet langer meer door donker omknelt maar wild en ongerept in breedbeeld onderweg waar wij door licht en helder liefde als groeiende bron van inspiratie leren kennen…

dit groeiend groen vijvertje heeft armen die de zon omhelzen ogen die verblindend schijnen en de rondingen van een gulle moederborst het is gevuld met fris, blij, kindergelach met de vrijheid van ongedwongen samenzijn…

al probeer ik het sterven te mijden op mijn verleden kan ik me niet voorbereiden ik ben er geweest zal ik niet kunnen zeggen mijn bestaan is ook amper uit te leggen de dood maakt dat mijn historie geschapen wordt: een groeiend monument waar voor de nabestaanden reeds de fundering is gestort…

Niet alles kent woorden al het weten dat er is Verhuld in gelaagdheid verdwijnt het in aarde Daar drukt de wetenschap van het kennen zich uit Kennis groeiend in edelstenen onder de druk van eeuwen waar het stille zwijgen heerst.…

Het zenderaanbod, groeiend met de jaren Is nu dus weer met Talpa aangevuld De programmering -gisteren onthuld- Was weer een optocht van inwisselbaren Maar goed. Weer een kanaal dat zich geheid Vanwege naam en logo onderscheidt…

een storm steekt op en jaagt op duist’re wolken regendruppels verdrinken zinloos in een almaar groeiende plas je kunt huilen zoveel je wilt het verdriet is toch onzichtbaar zolang de regen maar niet stopt…