Anorexia nervosa
(voor Lore Berger)
Je ouders waren gezellige leraren
en jij studeerde aan de universiteit
van Basel om schrijfkunst te vergaren,
want je wilde je literaire ei kwijt.
Je vermagerde jezelf en je was down,
in de oorlog diende je bij het leger
en Basel werd een zeer duistere town,
dus pende je een boek, heel integer,
maar je zware depressie bleef bestaan,
sterker nog, de hoofdpersoon Bea gooit
zich van een watertoren, die bleef staan
en helaas verdween die Bea in jou nooit.
Op 14 augustus 1943 klom je omhoog, net
als Bea, en je sprong naar beneden,
eenentwintig jaar en zonder een valnet
niet eens per ongeluk uitgegleden,
maar bewust de Bea in jou geworden,
omdat de literaire truc niet werkte,
op de watertoren stonden geen stopborden
of medicatie die de anorexia beperkte.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid