Ze leeft in de geschiedenis
ze kan het moeilijk begrijpen
ze wil alles bekijken
en het één met andere vergelijken
maar de wonden spreken boekdelen
haar stem is weg
ze probeert te praten met een uitweg
langzaam aan te herstellen
maar haar boze dromen die kwellen
door de zanderige, heuvelige wegen
en de modder onder haar voeten
zal zij meer weten dan ons
hoe het is om te boeten
door onmacht die haar is gedaan
kunnen de tranen niet tegenop
ze zijn allang op
maar ze zal als een standbeeld blijven staan
omdat ze weet dat liefde bestaat
Geplaatst in de categorie: verdriet