Volkstuinluim

Ik heb jarenlang geploeterd met bloemen,
aardappels, aardbeien, frambozen, uien,
courgettes, rode en zwarte bessen, pruimen,
appels, peren, bonen, rozemarijn en peterselie.

Na al die jaren staat het volkstuinhuisje op
instorten en is de bodem zo goed als onvruchtbaar
geworden. De winde en onkruidwortels vieren feest
en de grond is of kletsnat of kurkdroog.

De ontruiming is inmiddels begonnen en de aasgieren
hijgen in mijn speknek. Azend op meer grond en een
verruiming van hun territorium. Ze gaan hun gang maar.
Het ploeterwerk is de schrale oogst niet waard.

Bij Albert Heijn shoppen is stukken goedkoper.

Als een soort afscheidscadeautje was er een oudere
vrouw, die nieuw op het volkstuinencomplex is, die
meedoet aan de grootste pompoenwedstrijd, terwijl
ze inderdaad de grootste pompoenen heeft, zij het
in haar knoopjesbloes, die ze speciaal voor mij
volop naar voren helde, zodat ik ruim zicht had
op de aangename weelde van haar voorgevel.

Even vliegensvlug als de vroegere rubriek 'Het is
groen en het...' uit de Panorama glipte ik snel
naar binnen en stal ik de contouren en het volume.

Of stal? Ze gaf me die vruchtbare aanblik immers
als beloning na jarenlange moddergevechten in
tenslotte afgekeerde, uitgeholde, opgebruikte aarde.

Volkstuinluim afscheid sappig toetje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 99