Hartenkreten

hartenkreet (nr. 47.524):

Dromend dagreizen.

Zo nu en dan droomt ze nog te verdwalen
gezeten bij de haardvuur in huis.

Bladerend door haar gedachten,
begint het dromen
In de kamer bij het schemeruur
en zijn het haar vergeelde verhalen die komen.

Haar thuis is als haar tweede huid,
is daar waar haar leven werd geboren
en het vlakke kale landschap er om heen
ging door de vele seizoenen heen
onder gestorven vruchtbaarheid verloren.

't Vernis van avondlicht,
geschaduwd op haar raam,
laat haar zwerven tussen zon en maan.

In haar dagreizen, die voorbij trekken
kan ze de dagen van lente, zomer , herfst, kleuren en geuren gaan rekken
tot de warmte 's winters,
bij vlammend dansend vuur
tussen haar veilige thuis-muur.

Ijl en licht als wolken waait haar tijd voorbij
en in de warreling van haar dromen
rouwt ze om de nooit-gesproken tederheden,
die uit onmacht tussen haar vingers vergleden,
handen en vingers die ook speelden en streelden.

Uiteindelijk moe gevoeld
legt ze haar gedachten neer
en schrijft haar adem op onzichtbaar papier
het geluk vooruit gelegd
gefocust op een volgende keer !