Hartenkreten

hartenkreet (nr. 49.167):

Verliefd

Ik zou het niet geloven, als ik je niet met eigen ogen gezien had
Op zo’n doordeweekse, doodgewone en tegelijk zo'n roekeloze dag.
Niet meer dan één Moment in de Tijd

Het park waar je door heen liep,
als vanzelf begonnen de vogels te zingen.
De zon brak door en een week later was de wereld veranderd.

De bomen, nu getooid in haar zomerse kleed.
De wind speelde met haar blad.
De zon op onze bol en de zomer in ons hoofd.

Jij die mij het wonder bracht van de verwondering.
Een zoen op mijn lippen, mijn hart sloeg over.
De pretlichtjes in je ogen,
een moment dat tot de Eeuwigheid behoort!

Mijn gevoel holt voor me uit.
Visioenen, verre kusten en vreemde stranden.
Naar rotspartijen zoals de Grand Canyon.
Voorbij woestijnen naar ongekende vertes.

Onbeteugeld en vol van kracht.
In staat om trots en fier iedere storm te weerstaan.

Mijn verstand kan er niet bij.
Maar in mijn hart klinkt het levenslied.

Ik ben sinds vandaag… Verliefd!