Goudse Karnemelksloot
Talloze keren heb ik op je heen en weer gefietst,
gelopen en in mijn dromen bewogen. Vele malen
dacht ik in de sloot te geraken, maar niets
van dat, ik liet de leedvermakers allemaal balen.
Met mijn heldere ogen heb ik iedere centimeter van
jou lief, omdat je getuige was van de dierbaarste
momenten uit mijn leven, de wasserette zit er nog
steeds en ik heb de eigenaar oud zien worden, grijs
en nog even lief tegen de zwanen, die hij meestal
voert met brood. Vroeger zat er een supermarkt,
daar kocht ik wijn en bananen. Er zat ook een
tweedehandsrommelzaak, waar goud werd aangeharkt.
In de dierenzaak zat ooit een prachtige papegaai,
waarnaar ik vaak door de ruiten heb gekeken, als
een ware vorm van troost. Ik keek altijd diep in
zijn mysterieuze ogen, zoet helend als taaitaai.
Op een hoek zat lange tijd een bakkerij, waar ik
graag lekkere broodjes en gebakjes kocht, daar
zit nu een snackbar en waar ooit een treinlijn
naar Schoonhoven ging, vind je asfalt en pijn
om de romantiek, ooit zo zonneklaar.
Geplaatst in de categorie: bedankt