Een oud dagboek
Het had jaren op zolder gelegen
door stof en vocht aangevreten
door toeval kreeg ik het in mijn handen
herstelde meteen onze vroegere banden.
Het eerste dagboek van mijn jeugd
buiten zijn verfrommelde randen
was menige bladzijde reeds verkleurd.
Mijn klein schrift viel moeilijker te lezen
duidelijker voelbaar was nog het kloppen van mijn hart
al die bladzijden die ik in ijlkoorts had geschreven
toen d’ eerste liefde in mijn leven werd gebracht.
Het roze geluk… het blauwe verlangen…
nooit hadden verwachtingen zo hoog gezweefd
als een ziel die zich omkleed in nieuwe gezangen
en iedere dag in een opperst geluk wordt doorleefd.
Maar idool en droom gingen spoedig sterven
in tranen van bittere ontgoocheling.
mijn roze geluk viel aan scherven
en het blauwe verlangen dat in weemoed verging.
Vele bladzijden liggen nog precies in mijn geheugen
alsof de dag dat ik ze schreef,pas gisteren leek
maar hoe hebben ze mij ooit kunnen verheugen?
- als alles achteraf maar een dwaze illusie bleek!
Geplaatst in de categorie: emoties
Toch ook kostbaar. Mooi Greta.