K Weet niet, mijn liefste
Zovele kaarsen zijn in twijfel opgebrand
Alleen jouw mooiste foto aan de wand.
Jouw bloemen zijn gedroogd en verflenst.
Met weemoed vervulde ik je laatste wens.
‘k Heb veel geschreid en veel gebeden.
Mijn verdriet is lang nog niet geleden.
Je was te uitgeblust om iets te vragen
te ziek om over pijn te klagen.
Doch de angel die mij het meeste stak
was toen jouw minieme hoop op leven brak.
Alleen jouw hand die rustte in mijn hand
Zo eens begon- zo brak weer- onze liefdesband.
‘k Weet niet, mijn liefste of je mij nu hoort
Of je daar blijft wachten aan de hemelpoort
Maar onze liefde zal wel verder reiken
dan hemel en aarde die ons nu van elkander scheiden.
Geplaatst in de categorie: afscheid