DAT KLEINE VENTJE
als ventje wilde ik
nog zoveel weten
maar vragen durfde ik niet
over hoe zit dit hoe zit dat
over wie is wie en wie is wat
en hoe het toch kan dat
God toch alles ziet
en hem zien doe ik niet
dus schreef ik ze aan de
onderkant van mijn schoen
om ze nooit te vergeten
om me blijvend te vergezellen
op mijn levenspad van toen
tot ik het zeker voelde te weten
aan die persoon kan ik ze stellen
en geen enkele vraag werd vergeten
geschreven onderaan mijn schoen
helaas zijn de schoenen versleten
en de vragen ongemerkt
beantwoord of vergeten
de antwoorden onbewust opgelopen
stilletjes verwerkt
en waarschijnlijk staat er nog slechts eentje open
want niemand kan het antwoord daarop weten
Inzender: C.A. de Boer, 21 oktober 2019
Geplaatst in de categorie: kinderen