WAAR NIEMAND JE KENT
ik heb gehuild
ik heb gejankt
ik heb je alleen
eigenhandig in de tuin begraven
ik heb je voor je liefde en trouw
op m’n knieën bedankt
een zwerfkei vormt
jouw grafsteen
en ja dat kan want
je was mijn hond
jij hoort en blijft bij mij
maar een mens moet
als hij is ontzield terstond
worden weggedragen
naar een plek waar het
voor jou en mij zo koud
kil somber is en onbekend
waar niemand zich met jou
verbonden voelt niemand je kent
weggestopt om te vergeten
waar je niet meer bent
wie je voor mij altijd
bent gebleven
Inzender: C.A. de Boer, 23 februari 2020
Geplaatst in de categorie: afscheid