Hartenkreten

hartenkreet (nr. 53.648):

Jaargetijden

Het is weer herfst geworden.
De wind waait gele bladeren,
uit herfstgeworden bomen.
Vermoeide takken breken af.

Een gure storm steekt op,
en blaast hersenspinsels
uit mijn oude kop.
Versleten gedachten zijn het,
die ik niet meer nodig heb.

De lente staat alweer klaar,
in winterharde knoppen.
Wilskrachtig veer ik op,
de zomer tegemoet.

Toch is het volop herfst.
Oude gedachten waaien,
uit kaalgeworden bomen.